Cebrail nikahımızı kıymayı beklerken,
Bir Cuma günü terk edeceğim seni.
Belki de o gün Mikail bizim için,
Sadece sen ve sen için;
Kan kırmızı renginde,
Bir tabiat olayı yaratacak baştan.
Azrail simsiyah takım elbise içinde,
Resmi bir şekilde yapacağı konuşmayı düşünürken;
Portakal kabuklarının gün ışığında kararması gibi,
Terk edeceğim seni.
Ve İsrafil elinde suru ile çıktığı zaman meydanlara,
Şarkımızı çalmasını isteyeceğim.
O, şarkıyı çalarken ben;
Acıdan dört köşe olmuş şekilde,
Kahkaha atarak öleceğim.
aşkın kıyameti
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder